Diabetes Mellitus, Latince’de “ballı idrar” anlamına gelen bir kelimedir. Kan şekeri çok yüksek olduğunda, idrara geçen glikozun idrara şeker tadı verdiğinin keşfedilmesi nedeniyle hastalığa bu isim verilmiştir. Pankreastan salgılanan insülin yetersiz olursa Tip I diyabet ya da insülin yeterli olmasına rağmen hücreler glikozu kullanamamaktaysa Tip II diyabet ortaya çıkar. Her iki durumda da ortak bulgu, kan şekerinin yüksek seyretmesi ve bu durumun hastalığın süresiyle direkt ilişki içinde tüm organlara zarar vermesidir. Gebelik ve diyabet ilişkisini şu şekilde sınıflandırabiliriz:
1- GEBELİK DİYABETİ (GDM); Gebelik sırasında ortaya çıkan ve gebeliğin sonlanmasıyla kaybolan diyabet durumudur. Diyabet anneye ve bebeğe pek çok zarar verebilir, bu nedenle bu hastalar yakın takibe alınmalıdır. Tüm gebelerin yaklaşık yüzde 7’sinde gestasyonel diyabet vardır.
GDM için kimler yüksek risk taşır?
– Gebelikten önce belirgin obezitesi olanlar
– 1. derece akrabalarında diyabet olanlar
– Doğum ağırlığı 4 kilogramdan büyük bebek doğurma öyküsü olanlar
– İdrarda şeker artışı olanlar
2- DİYABETİK GEBE: Önceden diyabeti olan bir kişinin gebe kalması durumudur. Gebelerde diyabetle ilişkili komplikasyonlar daha sık olarak ortaya çıkar.
Anne adayı için riskler
Vücudun normal kan şekeri seviyesini sürdürmek için gerekli olan insülin ihtiyacı, gebelikle birlikte önemli derecede artar. Diyabetli gebelerde bu ihtiyaç karşılanmadığında kan şekeri çok yükselebilir ve şeker koması denen ciddi durum ortaya çıkabilir. Kontrolsüz diyabeti olan gebelerde idrar yolu enfeksiyonlarının olasılığı artar. Diyabeti olan gebelerde hipotiroidi (tiroit bezinin yetersiz çalışması) sık rastlanan bir durumdur. Özellikle uzun zamandan beri şeker hastası olan ve damarsal hastalık ya da böbrek hastalığı gelişmiş olan gebelerde yüksek tansiyon ve ödem ortaya çıkma olasılığı belirgin bir şekilde yükselir.
Kaynak7gunsaglik.com
0 yorum:
Yorum Gönder